παραδοσιακα ανδριωτικα καλαντα !!!!!

  αυτη η αναρτηση είναι αφιερωμενη στο Δελφινακι μας για το δρωμενο Χριστουγεννιατικα Εθιμα του τόπου σας  . Παραδοσιακα ανδριωτικα πρωτοχρονιατικα  καλαντα  που ακουγονται για λιγο  και στην Μικρα Αγγλια !!!!!


    Αρχιμηνιά, καλή χρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά
    αρχή καλός μας χρόνος, εκκλησιά με τ’άγιο θρόνος.
    Αρχή που βγήκεν ο Χριστός, άγιος και πνευματικός
    στη γη να περπατήσει και να μας καλωσορίσει.
    Άη Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία
    συ’σαι αρχόντισσα κυρία
    βαστά λιβάνι και κερί, χαρτί και καλαμάρι
    δες και με το παλικάρι.
    Το καλαμάρι έγραφε και το χαρτί εμίλλει
    άγιε μου, άγιε μου καλέ Βασίλη.
    Βασίλη πόθεν έρχεσαι και πόθεν κατεβαίνεις
    Από τη μάνα μ’έρχομαι και στο σχολειό πηγαίνω
    Κάτσε να φας, κάτσε να πιεις κάτσε να τραγουδήσεις
    κάτσε τον πόνο σου να πεις να μας καλοκαρδίσεις.
    Εγώ γράμματα μάθαινα, τραγούδια δεν ηξέρω
    και σαν ήξερες γράμματα πες μας την αλφαβήτα, να’χεις τον Θεό βοήθεια!
    Κι ακούμπησ’ στο ραβδάκι του να πει την αλφαβήτα
    Και το ραβδί του ήταν ξερό, χλωρά βλαστάρια επέτα, ροδοκόκκινη βιολέτα.
    Και πάνω στα βλαστάρια του, και στα περικοκλάδια του
    πέρδικες κελαηδούσαν.
    Δεν ήταν μόνο πέρδικες, γαρυφαλλιές λεβέντισσες
    μαζί και τρυγωνάκια, μαύρα μου γλυκά ματάκια.
    Και κάτω στη ριζίτσα του, μια κρυσταλλένια βρύση
    που κατεβαίναν πέρδικες και βρέχαν τα φτερά τους
    Και λούζαν τον αφέντη μας, τον σπέη τον λεβέντη μας
    Τον πολυχρονεμένο και στον κόσμο ξακουσμένο.


    Εσένα πρέπει αφέντη μου, καράβι να αρματώσεις
    στην πλώρη βάλε μάλαμα στην πρύμνη βάλε ασήμι
    και μες τη μέση αφέντη μου βάλε τον Άη Βασίλη.
    Σου πρέπει ακόμα αφέντη μου να ζήσεις χίλια χρόνια
    να δεις τους γιούς τους εγγονούς κι εγγονοθυγατέρες.
    Σ’αξίζει ακόμα αφέντη μου καργιόλα να κοιμάσαι,
    βελούδα να σκεπάζεσαι να μην κρυολογάσαι.
    Αφέντη μου που έρχεσαι απ΄το γιαλό βρεγμένος
    απ΄την καμάρα δροσερός και δροσολογημένος.
    Σένα σου πρέπει μάτια μου καρέκλα ασημένια
    για να ακουμπάς τη μέση σου τη μαργαριταρένια.
    Σου εύχομαι αφέντη μου φλουριά να κοσκινίζεις
    και τ’αποκοσκινίδια σου σε μας, να τα ιδίνεις.
    Στείλε και τη δουλεύτρα σου να φέρει το καπόνι
    να μην είναι πολύ μικρό, διότι δεν μας σώνει.
    Πολλά’παμε τ’αφέντη μας, ας πούμε της κυράς μας
    κυρά χρυσή, κυρά αργυρή, κυρά μαλαματένια
    Όταν ο Θεός εμοίραζε την ομορφιά στην πλάση
    εσύ στην πόρτα ήσουνα την καλομοίρα επήρες,
    πήρες τα ρόδια απ’την ροδιά, τ’ασπράδι από το χιόνι,
    πήρες και το ματόφρυδο από το χελιδόνι.
    Κυρά ψηλή, Κυρά λιγνή, Κυρά καμαροφρύδα
    πού’χεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι στήθος
    π’όταν σ’εγένα η μάνα σου, κι όταν σε κοιλοπόνα,
    το κυπαρίσσ΄άγκάλιασε και σ’έβγαλε πατρόνα.


    Το κάδρο σου το φέρανε από την Αλισμπόνα
    και σα σειστείς και λυγιστείς και πας στην εκκλησιά σου
    εφτά λαμπάδες άπτουσιν εμπρός στην ομορφιά σου.
    Πολλά’παμε για την Κυρά, ας πούμε και της κόρης,
    έχεις και κόρη έμορφη, που δεν την έχει ο ρήγας,
    ουδέ στην πόλη βρίσκεται, ουδέ στην Βενετία.
    Κι αν είναι τόσο όμορφη, γραμματικός της πρέπει
    κι αν είναι και γραμματικός, πολλά προικιά γυρεύει
    γυρεύει αμπέλια ατρύγητα, κι αμπέλια τρυγημένα
    γυρεύει και τον ταρσανά με όλα τα καράβια
    γυρεύει και τον κυρ-βοριά να τα καλαρμενίζει.
    Και τώρα πες της κόρης σου να βγει να μας κεράσει
    να ευχηθούμε όλοι μας να ζήσει να γεράσει.
    Πολλά’παμε της κόρης σας ας πούμε και του γιού σας.
    Έχεις και γιό τον καλογιό , και γιό στο ψαλητήρι.
    Που’πα να πιάσει το χαρτί και χύνει το μελάνι
    και λέρωσε τα ρούχα του τα μοσχοκεντημένα
    όπου του τα κεντούσανε οι τρεις βασιλοπούλες.
    Τη μια τη λέγαν Κρουσταλλιά, την άλλη Αγαθοπούλα,
    τη τρίτη τη μικρότερη τη λέγανε Καρδούλα,
    οπού’καψε εννιά καρδιές και την δική μου δέκα.
    Η μια’τανε του πρίγκιπα κι η άλλη του βεζίρη
    κι η τρίτη η μικρότερη-κι απ’όλες ομορφότερη-
    του σπιτονοικοκύρη.


    Πολλά’παμε κι απ’όπαμε ας πούμε και του χρόνου,
    Του χρόνου και τ’αντίχρονου σα τούτες τις ημέρες
    Να είμαστε χαρούμενοι και καλοκαρδισμένοι.
    Στ’αρχοντικό που λάχαμε πέτρα να μην ραΐσει,
    Κι ο νοικοκύρης κι η κυρά χίλια χρόνια να ζήσει.

   
   








Σχόλια

  1. καλημερα!!!
    πολυ ωραια η σκεψη του δελφινιου!
    αμεσα θα στειλω και τη δικη μου συμμετοχη στην ιδεα της!
    φιλακια πολλα!
    πολυ μου αρεσαν τα καλαντα του τοπου σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. νασαι καλα Κικη μου καλαντα απο ναυτονήσι σε φιλω !!!!

      Διαγραφή
    2. καλε ξεχασα! το γιορτινο σου σπιτι ειναι πολυ ομορφο! να γεμισουν οι μποτες με δωρακια! χιχιχι

      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  2. Μου άρεσε πολύ η σκέψη σου να συμμετάσχεις με παραδοσιακά κάλαντα!
    Για την ακρίβεια: Ξετρελάθηκα!!!
    ;-)
    Φιλάκια πολλά-πολλά, κούκλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ ομορφα τα παροδοσιακά καλαντα της Ανδρου κάτια μου.. και του χρόνου να είσαι καλα΄να περάσεις ομορφες χαρούμενες γιορτές φιλακια πολλα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και του χρόνου, Κάτια μου!!!!!Πολύ ωραία τα ανδριώτικα κάλαντα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καταπληκτική ιδέα!!!! Υπέροχα τα Ανδριώτικα κάλαντα!!!! Και του χρόνου!!!!!
    Καλές γιορτές!!!!! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όμορφα τα κάλαντα, για τα υπόλοιπα λυπάμαι που δεν μπορώ να πω καλά λόγια..

    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να τι μαθαίνω εδώ....
    Δεν τα ήξερα τα κάλαντα.
    Τα αντιγράφω πάραυτα και φυλάω στο αρχείο....
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημέρα Μαριλις μου...μου αρέσει ο γιορτινος στολισμός στο μπλοκ σου
    ευχαριστώ που τα μοιράστηκες και για τη συμμετοχή .. τα διαβασα όλα , μου άρεσαν πολύ τα κάλαντα σας
    την ταινία δεν την είδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

καλως όρισες !!!!!! Διαλεξε τα πιο χρωματιστά κραγιόνια σου και ξεκινα να γραψεις το σχολιο σου .......

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

H ΣΟΦΙΤΑ , ΑΤΙΣ ΥΒΡΙΣ ΝΕΜΕΣΙΣ !!!!!