μια Κυριακη για την γυναικα -ποιηση

μια Γυναικα-  Ποιηση                       η Μαρια Πολυδουρη

..................Το άπλωμα του λαχταριστού χεριού πάντα να δώσει,
να δώσει· κι είναι ανύποπτο για μια δύναμη τόση.
Σπάταλο κίνημα παντού και σ' ό,τι δεν αξίζει.
–Καθώς ο χρόνος κι ο καιρός περνά και δε γυρίζει.
Κι ο ύπνος που με τ' όνειρο μου 'κλεβε εμπιστοσύνη.
Ανάσταση το ξύπνημα και το πρωί αγιοσύνη.
Και λίγο λίγο τα μικρά και τα γλυκά που φτάναν,
μ' έπαιρναν πάλι ξένοιαστη και σκλάβα τους με κάναν.
Αχ, πώς μπερδεύτηκα, κουτή, χωρίς φιλοδοξία,
μ' αυτά τα λίγα, μ' έδεσε η χαρά τους προδοσία
και μοναχά κατάλαβα τι μου 'λειψε στ' αλήθεια,
όταν τον είδα επίσημα να φεύγει με τα πλήθια
των δώρων του, πιστότατη ακολουθία. Χαθήκαν
περήφανα, ανεπίστροφα, σαν που να πλανηθήκαν.
Τώρα μ' αυτό που μ' άφησε μένω το ομοίωμά του,
(αφήνει κάποτε ίχνη του σε κάποιο πέρασμά του)
κι εμπρός σ' αυτό το ομοίωμα – ω πλάνη αυτού του κόσμου!
μαδώ πικρά κι αχρείαστα τα ρόδα του αίματός μου.




Φιλοι και φίλες μην ξεχασετε να περασετε απο το 6ο παιχνιδι λεξεων της Φλωρας μας , ειναι τοσο απολαυστικές  οι ιστορίες  !!!!!