Και ποιανού είσαι εσύ ;
Αργά τα απόγευμα έφτασε το λεωφορείο στη Χώρα . Ζαλισμένος από τις στροφές και
μουδιασμένος από τα άβολα καθίσματα τεντώθηκα και προχώρησα αργά προς την
πόρτα . Δεν βιαζόμουν , έξαλλου κανείς δεν με περίμενε και η συνάντηση με την συμβολαιογράφο
είχε οριστεί για το επόμενο πρωινό . Παρέλαβα την χειραποσκευή μου και
κοντοστάθηκα στην πλατεία για να
αποφασίσω προς τα πού να κατευθυνθώ .
Ένα γύρω οι φυσιογνωμίες
άγνωστες αν και ήλπιζα πως κάποιον ή
κάποια θα αναγνώριζα ύστερα από τόσα χρόνια
, όλα είχαν αλλάξει μονάχα το εστιατόριο στην άκρη της πλατείας, « ο Σταθμός » ήταν ίδιο με τότε , το ίδιο
πλακοστρωμένο αυλιδάκι , το πέτρινο κτίσμα βαμμένο πάντα σε μια απόχρωση ώχρας με τα πράσινα πορτοπαράθυρα . Προχώρησα προς το αυλιδάκι με τις συκομουριές και διάλεξα ένα τραπέζι
άκρη , άκρη για να αγναντεύω την θάλασσα
. Σε ένα μεγάλο τραπέζι μια
παρέα δασκάλων στην άλλη πλευρά της αυλής απολάμβανε το κρασί του και σχεδίαζε την
εκδρομή του Σαββατοκύριακου στη βορεινή πλευρά του νησιού . Δίπλα σε ένα μικρότερο
ένας λεβεντόγερος απολάμβανε τον καφέ
του ξαλαργαροντας μακριά πέρα από τον
φάρο . Τράβηξα προσεκτικά την καρέκλα μου του να μην τον έχω στη πλάτη μου
και κοίταξα πέρα στον ορίζοντα . Εκείνη την στιγμή του δειλινού η θάλασσα πέρα
μακριά έμοιαζε με πίνακα του Μποκορου
σαν να γέμισε χιλιάδες αναμμένα κεριά με χρυσές
και πορφυρές φλόγες .
« Τα μάθες πάππου , η συμβολαιογράφος ήταν εδώ για το μεσημεριανό της και μου είπε
πως αύριο έρχεται να παραλάβει τα κλειδιά του σπιτιού της Αντιγόνης ένας
ανιψιός της από την Αθήνα , μου είπε
εγγονός
της μικρής της αδελφής της Μαργαρώς , ένα όνομα ξενικό για τα
μέρη μας Σειντανης νομίζω
»
Ένα ηλιοκαμένο ψηλό παλληκαράκι κάθισε στο
διπλανό τραπέζι , κρατώντας μια στοίβα τιμολόγια και ένα καφέ σε γυάλινο ποτήρι
« Άντε με το καλό να
ξανανοίξει το Πυργί να γεμίσει η γειτονιά μας κόσμο γιατί με τούτα και εκείνα ερημώσαμε Από τότε που χήρεψε η Αντιγόνη και χάθηκαν και τα αδέλφια της, σίγασε το
σπίτι και το μπαξεδακι του , ούτε οι
γάτηδες δεν περπατούν πια στο φράκτη Η Αντιγόνη
για να μαθαίνεις Κωνσταντή στα νιάτα της ήταν πανέμορφη σκέτος πειρασμός , ένα
στόμα , ένα πόδι , περπάταγε με τις φιληνάδες της στον Νυχτερινό και έτριζε η γης
, χαιρόσουν να την θωρείς ».
Ξαφνικά στην αυλή εμφανίστηκε
μια παρέα και ο Κωνσταντής έτρεξε να τους εξυπηρετήσει . Ο λεβεντόγερος τότες
σήκωσε τα μάτια του και με κοίταξε ,
« Πρώτη φορά στα μέρη μας παλληκάρι μου »
« Δεν θα τόλεγα , αλλά
έχω νάρθω από τα μικράτα μου »
« Kαι ποιανού
είσαι εσύ λοιπόν ; »
« Μαθιός Σεισμένης , ανιψιός
της Αντιγόνης Πέππα , εγγονός
της Μαργαρώς Σαρρή »
« Μα τι λες βρε παιδί μου γιος της Ευθαλιτσας ίδιος
ο πάππους σου ο καπτά Τζαννης να ζήσεις
, καλώς μας όρισες » και συνέχισε μέχρι
αργά να με ταχταρίζει με κεράσματα και
θύμησες .
Και ποιανου εισαι εσυ , είναι το κειμενο με το οποιο συμμετειχα είχα στο 10 παιχνιδι λεξεων της φίλης μας Φλωρας και απολαμβανω το υπεροχο αυτο βραβειο συμμετοχής .
Ζωντανή γραφή, γεμάτη εικόνες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνοιωσα πως ήμουν εκεί! Μπράβο σου!
Θα έχουμε τη χαρά να διαβάσουμε και τη συνέχεια;
Καλημέρα και φιλιά!
Νασαι καλα φιλενάδα , ήταν η συμμετοχή μου στο παιχνίδι πραγματικά δεν το είχα σκεφτεί να το συνεχίσω σε φιλω
ΔιαγραφήΜάλλον βιάστηκα ν' αφήσω σχόλιο... Δεν είχε εμφανιστεί το εικονάκι της συμμετοχής!
ΔιαγραφήΣκέψου το όμως για τη συνέχεια!! Νομίζω ότι θα το ήθελαν κι άλλοι!
Καλό βράδυ!!! :)
μα και μενα που το ξαναδιαβαζω μο φαινεται σαν να κοβεται αποτομα σε φιλωωω
ΔιαγραφήΠολύ γνωστά ονόματα ακούω, στη Χώρα όλα αυτά ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου ξύπνησες γλυκές αναμνήσεις και αυτό το "Πάππου"........
Πολλά φιλιά πατριώτισσα !
ΓελαστοΣοφακι μου τοπιασες είδες τι κάνει το ανδριωτικη λολονερο νοικιάζει και σφραγίζει σκέψεις και γραφουμενα , παραδέχομαι βέβαια κρατήθηκαν και έβαλα μια παραπλανητική φωτο απο τα Λειβαδιά μόνο σε φιλω κοριτσακι
ΔιαγραφήΤι γλυκό...και πόσο αληθινό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλασσική ερώτηση σε Ελληνικό χωριό: ποιανού είσαι συ;
Το έχω ακούσει κι εγώ.
Φιλάκια πολλά:)
Σε ευχαριστω πολυ πολυ πολλα φιλια
ΔιαγραφήΤί υπέροχη γραφή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό κείμενο!!!
Πολλά-πολλά μπράβο!!!
Φιλάκια!!!
Καλημέρα!!!
Καρδούλα μου σε ευχαριστω
ΔιαγραφήΣυγκινήθηκα γιατί ήταν σαν να άκουγα τον δικό μου παππού στην Άνδρο ή κάποιον άλλο παππού που βρίσκεται εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά
Ψυχη μου κάθε φορα σε κάθε παιχνίδι σου δεν ξέρω τι και πως γύρω στο νησι τρέχει η σκέψη μου και αβίαστα μεταφέρεται η σκέψη στο χαρτί ειναι σαν το αίμα που λενε πως συνδέει τις γενιές έτσι δα και εδω εμάς μας συνδέει η αλμυρά το αγερι και η ξερολιθια σε φιλω
ΔιαγραφήΠάρα πολύ όμορφο Φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλω ομορφια μου
ΔιαγραφήΠολύ ωραίο κείμενο... το απόλαυσα! Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλλη μουσείο ευχαριστω
Διαγραφή"Μας πήρες και εμάς μαζί σου" Καλό απόγευμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστω θσλασσοξυλο μου
ΔιαγραφήΟμορφο και καλογραμμένο κείμενο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλο εκπλήξεις είσαι Κάτια!!!
Φιλάκια πολλά!!!
Σε ευχαριστω Ρένα μου
ΔιαγραφήΚαταπληκτικό κείμενο Κάτια μου!!Μπράβο σου!!Κι εσύ λογοτέχνης γλυκιά μου!!Και μας τό 'κοψες πάνω στη γλύκα του!! φιλάκια πολλά και καλή συνέχεια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικα Φανη μου με τις παραινεσεις σας θα υπαρξει συνεχεια !!!! σε χιλιοευχαριστω !!!
ΔιαγραφήΚαλημέρα καλή μου Μαριλιζ..μα τι όμορφο, γλυκό και ρομαντικό κείμενο!!λάτρεψα που έβαλες και την αγαπημένη μου θάλασσα μέσα.. χαιρομαι που στηρίζουμε όλες την ¨Φλωρα μας και το ωραίο παιγνίδι της, κρίμα όμως που μόνο 3 μπορούμε να ψηφίσουμε, δυστυχώς δεν την ψήφισα αυτήν :( φιλούθκια
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα ομορφια μου ναμαστε καλα και να δίνουμε όλοι μαζι το παρον σε αυτο το μοναδικο παιχνιδι λεξεων και γραφης τη Φλωρας μας , που λες η θαλασσα είναι για μενα μπολιασμα δεν γινεται να μην την εχω μεσα στο νου μου μερα νυχτα .Τουτη τη φορα ολα τα γραπτα ήταν υπεροχα , το πιο ζωντανο παραδειγμα συμμετοχης στο παιχνιδι δε εισαι εσυ σε φιλω
ΔιαγραφήΤι ωραία γραμμένη ιστορία..... Και θυμίζει τόσο πολύ Άνδρο!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά