σε ζηλευω !!!!! 3o συμποσιο ποιησης της Αριστέας μας

Σε ζηλεύω  !!!!!

 

Λύγισαν οι κήποι μας από τις μυρωδιές της Άνοιξης

Και ένα γύρω σκόρπια χρωματιστά φτερά ανθρώπων .

Χάνονται οι φωνές μου  με βιάση   στα κλαδιά της κερασιάς

Θωρώ την μορφή σου αχνοζωγραφισμένη  περά στο ποτάμι

 ντυμένη ολόλευκα , να πορεύεται κατά τα μέρη των λύκων  .

Δυο άσπρα περιστέρια , της Αναγεννήσεως   , πετούν από πάνω σου

Δυο γαλάζιοι κύκλοι , με την ακρίβεια του δίκλωνου διαβήτη ,

 σκεπάζουν τα μάτια σου .

Έταξα,  πως θα κόψω από αυτά τα μάτια

ένα κομμάτι θάλασσα για μένα

έτσι απλά για να  χρωματίσω το ποτάμι του νου μου .

Πίστεψα στο φως  μιας άλλης μέρας

 τυλίχτηκα την σάρκα σου  ,

 και  ξεδίψασα με το αίμα του ήλιου σου .

Σε καρτερώ ξανά απόψε  , στο λιακωτό ,

, στην βαμμένη ξύλινη πόρτα .  

Πρόφτασε πριν ζυγώσει του φεγγαριού  ο ίσκιος .

 Πόσο πολύ Σε ζηλεύω    !!!!!!!

τριτο συμποσιο ποιησης της γλυκειάς μας Αριστέας   , τα λογια ειναι περιττα ενα υπεροχο ανθολογιο !!!!!