ΑΤΙΣ ΥΒΡΙΣ ΝΕΜΕΣΙΣ Η Γιώτα , εκείνο το απόγευμα , έφτασε τρεκλίζοντας στο κατώφλι του σπιτιού της , με πένθιμο πνεύμα , με πένθιμο σώμα . Αργά , αργά σέρνοντας τα πόδια της , προχώρησε με κόπο στο χωλ και χώθηκε λαχανιασμένη στη πρώτη πολυθρόνα του μικρού κερκυραϊκού σαλονιού . Ένοιωσε τα πράγματα του σπιτιού ένα γύρω να σαλεύουν , να αλλάζουν θέση και προορισμό . Νόμιζε πως χίλια σφυριά της χτυπούσαν το κεφάλι και δεν μπορούσε να ξεφύγει , σαν να είχε ξεσπάσει ξαφνική καταιγίδα σε όλο της το είναι . Έπεσε η πρώτη αστραπή , όταν άκουσε για την λιποθυμία της Τούλας και έτρεξε στο νοσοκομείο να την προλάβει . Την αγαπούσε την Τούλα , την πονούσε από μικρό παιδί , ήταν αδύνατον να μην την αγαπάει .¨Όμως με όλα όσα είχαν συμβεί τα τελευταία χρόνια , μετά τον θάνατο της Κατερίνας , δεν την άντεχε . Ο πρώτος κεραυνός εν αιθρία , ήταν το τηλεφώνημα της Σόφης από κάποιον ντετέκτιβ Ιωάννου . Αγγέλου Γιώργος , αυτό το όνομα δυναμίτης , δεν προλάβαινε πια η μια βροντή να ακουσ
αγαπημένε μου απο όλους εμάς .... για σένα τον ένα και μοναδικό 
Ω! Ω! Ω! (αμετροεπής αντίδραση θαυμασμού και εκπλήξεως)
ΑπάντησηΔιαγραφήσας ευχαριστώ δια το βραβείο
που δώσατε εις τον αχρείο
υπογραφή
αχρείος απαράδεΧτος
υ.γ. το λινκ παραπέμπει σε μια σελίδα που έχω παραμελήσει
... το εν ενεργεία μπλογκ είναι το http://signominesfala.blogspot.com/:
το διόρθωσα φίλε μου αντε και καλή άνοιξη !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή