μια Κυριακη με ρακι !!!!!
τι όμορφες οι σοδειές σου Ελλάδα μου !!!!
Αναρτήσεις
η Κυριακη των χρωματων !!!!!
Πληθυντικός !!! Τελευταία μέρα των διακοπών . Ημέρα του πολλαπλασιασμού !!!! Το τριαντάφυλλο , που ρίζωσες στον ωκεανό , δίχως ρίζες , κλαδιά , αίμα και αγκάθια , αιωρείται , σε κόσμους άχρωμους, ασύνδετους , σε δρόμους ανώνυμους , παλίνδρομους σε γαλαξίες παλιούς και νέους . Ημέρα πολλαπλασιασμού , τόσες επαναλήψεις μέχρι να γεννηθεί ο πληθυντικός τόσες επαναλήψεις μέχρι να σηκωθεί η ομίχλη . Όταν η ομίχλη σηκώνεται όλα τα χρώματα είναι ακόμη εδώ !!! Η συμμετοχη μου στο 13ο συμποσιο Ποιησης της φιλης Αριστεας με νικητρια την μια και μοναδικη Ελενη μας
Παρος - Ραφηνα , ενα παιχνιδι !!!!
Η συμμετοχη μου στο "Παιζοντας με τις λέξεις " της μιας και μοναδικής φίλης μας Μαριας , που επαξια συνεχιζει το παιχνιδι της Φλωρας μας , αυτη τη φορα νικητρια στεφθηκε η Ελενη μας Στο σύθαμπο αχνά πέρα ξεχώριζες τα φώτα της Ραφήνας . Μεγάλο και κουραστικό το ταξίδι από την Πάρο τούτη τη φορά και έχοντας μαζί του καινούριο συνταξιδιώτη , πέρασε όλο το ταξίδι στο σκεπαστό κατάστρωμα με ένα νοτικο που πότιζε βαθιά το δέρμα του αλμύρα , ιδρώτα και καρβουνιά . Τα μεγάφωνα άρχισαν να στριγκλίζουν « σε δέκα λεπτά φτάνουμε στο λιμάνι της Ραφήνας , παρακαλούνται οι κύριοι επιβάτες και οι οδηγοί των αυτοκινήτων να προετοιμαστούν , το πλοίο θα αναχωρήσει άμεσα για τον επόμενο προορισμό του » και ο κάθιδρος καμαρωτός για πολλοστή φορά άδειαζε σιωπηλός τα γεμάτα με αποτσίγαρα τασάκια , τις άδειες συσκευασίες , τις ζελατίνες από τα περιοδικά και ότι άλλο βρώμικο άφηνε η επέλαση των ...
Μια Κυριακη !!!!!!
Ναζίμ ΧΙΚΜΕΤ, «ΚΥΡΙΑΚΗ» Σήμερα είναι Κυριακή Για πρώτη φορά με άφησαν σήμερα και βγήκα στη λιακάδα Δε μου ‘τυχε ποτέ σε όλη τη ζωή μου Να μείνω έτσι ακίνητος κοιτάζοντας ψηλά τον ουρανό Και ν’ απορώ που είναι τόσο μακριά μου Τόσο γαλάζιος, τόσο απέραντος Έκατσα κατάχαμα γεμάτος σεβασμό Κι ακούμπησα την πλάτη στον ασβεστωμένο τοίχο. Και τούτη τη στιγμή δε μπαίνει ζήτημα Να ριχτώ στα κύματα, μήτε μς νοιάζουν οι αγώνες Μήτε που σκέφτομαι καθόλου τη λευτεριά και τη γυναίκα. Η γη, ο ήλιος, κι εγώ μέσα στον ήλιο ευτυχισμένος. (Ξένη ποίηση του 20ου αιώνα, εκδ. Ελληνικά γράμματα)
